• Dbajmy o zdrowie

          • W dniach 7 - 8.03. dzięki zaangażowaniu pracowników Miejskiej Biblioteki Publicznej dzieci z oddziałów przedszkolnych ponownie spotkały się z przedstawicielkami PSSE w Kolnie. Tym razem warsztaty dotyczyły zdrowego trybu życia. Poznały zasady zdrowego odżywiania, konieczności uprawiania sportu, a także higieny jamy ustnej i mycia zębów w ramach Dnia Dentysty obchodzonego 5.03. Najbardziej podobała się część praktyczna, podczas której każdy mógł spróbować zdrowych smakołyków, wykonać ćwiczenia gimnastyczne i wyszczotkować poprawnie bardzo dużą szczękę. Dziękujemy serdecznie za spotkanie. 

            Wychowawczynie oddziałów przedszkolnych. 

          • Wyjątkowe święta

          • W naszym przedszkolu obchodziliśmy dwa wyjątkowe dni. Dzień Kobiet i Dzień Mężczyzn to święta ważne dla każdego. Chłopcy w każdej grupie składali życzenia dziewczynkom i swoim paniom. Nie obyło się bez słodkości, drobnych upominków i kwiatów. Dziewczynki nie zapomniały o święcie swoich kolegów. Przygotowały dla nich drobne, słodkie prezenty i serdeczne życzenia. Z dzieciecych buziek uśmiech nie schodził przez calutki dzień. Te wyjątkowe święta,  to doskonała okazja do kształtowania u dzieci nawyku obdarowywania upominkami swoich najbliższych. Wszystkie nasze kobietki i wszyscy nasi mężczyźni dziękują za piękne życzenia i upominki. 

            Wychowawczynie oddziałów przedszkolnych.

          • Ciekawe spotkanie

          •  W dniu 5 marca dzieci z grup pięciolatków spotkały się z pracownicami PSSE w Kolnie. Podczas warsztatów przedszkolaki zgłębiały wiedzę w zakresie higieny mycia rąk. Doświadczyły na własnej skórze schematu przenoszenia się brokatowych wirusów i bakterii oraz technik skutecznego usuwania ich z dłoni. Wiedza zdobyta w teorii została sprawdzona również w praktyce podczas treningu higieny. Dziękujemy bardzo za przeprowadzenie zajęć.

            Oliwia Truszkowska i Agnieszka Łada

          • SPOTKANIE AUTORSKIE

          • W dniu 6 marca w naszej szkole, w ramach współpracy z Powiatową Biblioteką Pedagogiczną, odbyło się spotkanie z ulubioną autorką naszych najmłodszych uczniów – Panią Justyną Bednarek. Dzieci z uwagą słuchały historii, które zainspirowały p. Bednarek do napisania książki ,,Przygody dziesięciu skarpetek” i wielu innych utworów. Okazało się, że minęło wiele lat zanim pierwsza książka autorki została opublikowana. Po części oficjalnej spotkania przyszła pora na długo wyczekiwane przez uczniów autografy od p. Bednarek. Kolejka po podpis pisarki była bardzo długa. Spotkanie uważamy za niezwykle owocne i liczymy na kolejne…

            Mariola Staszewska

          • 1 III- Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”

          •  

            Żołnierze Wyklęci - Służba Więzienna

            W dniu 1 marca 2024 r. przedstawiciele naszej społeczności szkolnej— poczet sztandarowy i uczniowie klasy VI a pod opieką dyrektora Pana Lecha Owczarczyka i nauczyciela historii Pana Mariusza Kędzierskiego- wzięli udział w miejskich obchodach Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Po uroczystej mszy świętej przedstawiciele władz samorządowych w asyście pocztów sztandarowych kolneńskich szkół i instytucji złożyli kwiaty i znicze pod pomnikiem poświęconym „Żołnierzom Wyklętym” z naszego regionu.

            W tym roku już po raz trzynasty był obchodzony w Polsce Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Od 2011 r. jest to święto państwowe poświęcone żołnierzom polskiego podziemia antykomunistycznego, którzy walczyli w szeregach AKO, ROAK, WiN, KWP, NSZ i NZW. „Żołnierze Wyklęci” w latach 1944- 1956 stawiali zbrojny opór nowej, komunistycznej władzy i walczyli o niepodległość naszej Ojczyzny. Nie chcieli zgodzić się na sowietyzację Polski i podporządkowanie jej Związkowi Radzieckiemu. „Żołnierze Wyklęci” pozostali wierni złożonej przysiędze żołnierskiej i po rozpoczęciu tzw. „drugiej okupacji sowieckiej” nadal kontynuowali walkę.

            Data tego święta- 1 marca- jest wyjątkowo symboliczna. Tego dnia w 1951 r. w warszawskim więzieniu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego na ul. Rakowieckiej na Mokotowie komunistyczni oprawcy strzałem w tył głowy zamordowali przywódców IV Zarządu Głównego Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, w tym prezesa podpułkownika Łukasza Cieplińskiego („Pługa”) i jego sześciu najbliższych współpracowników. Oficerowie ci byli przywódcami ostatniej największej ogólnopolskiej organizacji niepodległościowej wywodzącej się ze struktur dawnej Armii Krajowej.

            Powojenna konspiracja antykomunistyczna była – aż do powstania NSZZ „Solidarność” w 1980 r. – najliczniejszą i najlepiej zorganizowaną formą oporu społeczeństwa polskiego wobec narzuconej przemocą władzy. W okresie największej aktywności zbrojnego podziemia- tj. w 1945 r., działało w nim bezpośrednio około 150 tysięcy Polaków, z czego 20 tysięcy walczyło z bronią w ręku w licznych oddziałach partyzanckich. Z „Żołnierzami Wyklętymi” w różnej formie współpracowali często także przedstawiciele ludności cywilnej, którzy zapewniali im aprowizację, wywiad, schronienie, łączność, pomoc medyczną i finansową.

            „Żołnierze Wyklęci” prowadzili nierówną walkę z komunistycznym aparatem przemocy- z oddziałami NKWD, Armii Czerwonej, LWP, MO, UB i KBW. Wielu z nich zapłaciło najwyższą cenę za wierność idei odbudowy suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej. Zamykano ich w więzieniach, bito, poniżano, torturowano i skazywano na karę śmierci. Po zamordowaniu grzebano ich w zbiorowych, bezimiennych, utajnionych i w większości przypadków nieznanych do dzisiaj miejscach. Komunistyczna propaganda przez kilkadziesiąt lat próbowała uczynić z Żołnierzy Niezłomnych „bandytów reakcyjnego podziemia”, „zdrajców”, „morderców”, „niemieckich kolaborantów” i „faszystów”. Zrobiono z nich największych wrogów powojennej Polski „Ludowej”. Według ciągle niepełnych danych w bezpośredniej walce zginęło około 8 tysięcy partyzantów podziemia niepodległościowego. Za działalność na rzecz podziemia komuniści aresztowali blisko 80 tysięcy osób. Ponad 20 tysięcy zmarło w więzieniach i aresztach w wyniku tortur i brutalnego traktowania. Około 2,5 tysiąca poniosło śmierć ma mocy wyroków komunistycznych sądów, a kilkanaście tysięcy żołnierzy zostało skazanych na długoletnie kary więzienia. Jednocześnie propaganda komunistyczna starała się wymazać ich niepodległościową działalność z kart polskiej historii. Dla wielu Polaków, konformistów lub  pogodzonych z nową rzeczywistością polityczną, żołnierze ci pozostali wyklętymi dosłownie, bez cudzysłowu. Ostatni „Żołnierz Wyklęty” sierżant Józef Franczak („Lalek”) zginął podczas walki z SB i ZOMO 21 października 1963 roku.

            Do najbardziej znanych dowódców podziemia antykomunistycznego należeli m.in.: podpułkownik Łukasz Ciepliński („Pług”), major Zygmunt Szendzielarz („Łupaszka”), kapitan Stanisław Sojczyński („Warszyc”), major Hieronim Dekutowski („Zapora”), kapitan Kazimierz Kamieński („Huzar”), kapitan Władysław Łukasiuk („Młot”), sierżant Mieczysław Dziemieszkiewicz („Rój”) i podporucznik Anatol Radziwonik („Olech”). Symbolem „Żołnierki Wyklętej” jest sanitariuszka z oddziału majora „Łupaszki”  Danuta Siedzikówna („Inka”). Z podziemiem antykomunistycznym był związany także rotmistrz Witold Pilecki („Witold”)- żołnierz wojny polsko- bolszewickiej i kampanii wrześniowej, dobrowolny więzień KL Auschwitz, uczestnik powstania warszawskiego, oficer 2. Korpusu Polskiego.

            Warto zaznaczyć, że na ziemi łomżyńskiej i kolneńskiej powojenne podziemie antykomunistyczne było wyjątkowo mocno rozwinięte i aktywnie działające. W naszym regionie walczyli m.in: major Jan Tabortowski („Bruzda”), kapitan Stanisław Cieślewski („Lipiec”), chorąży Hieronim Rogiński („Róg”), plutonowy Marian Borys („Czarny”), sierżant Kazimierz Lenkiewicz (,,Warmiak'') i sierżant Bronisław Chrzanowski  (,,Orzeł''”). W nocy z 3 na 4 marca 1957 r. w Jeziorku zginął w walce z grupą operacyjną SB- KBW podporucznik Stanisław Marchewka („Ryba”)- ostatni żołnierz zbrojnego podziemia antykomunistycznego w łomżyńskiem.

            Mariusz Kędzierski

          • Jak zaprzyjaźnić dziecko z matematyką?

          • Drogi Rodzicu!
             

            Matematyka odgrywa bardzo ważną rolę w życiu każdego człowieka. Dzieci w wieku przedszkolnym interesują się wszystkim, obserwują świat, są dociekliwi, zadają dużo pytań, chcą zdobywać wiedzę zwłaszcza wiedzę matematyczną. Uwielbiają liczyć, przeliczać, pozanawać różne kształty, porównywać długości, grać w gry logiczne... Aby wspierać rozwój dziecka oraz jego zainteresowania matematyką zachęcaj dziecko do liczenia w każdej sytuacji. 

            Dostarczaj więc wielu doświadczeń matematycznych w domu, na zakupach, na parkingu, na spacerze... Zachęcaj do liczenia wszędzie i w każdej sytuacji. 

            Liczenie drzew podczas spaceru, przeliczanie pieniędzy na zakupach, ważenie owoców w sklepie, układanie kamykow od największego do najmniejszego na placu zabaw. Sytaucji do rowijania kompetencji matematycznych jest wiele podczas zwykłych czynności życia codziennego wystarczy, że poświęcisz trochę czasu swojemu dziecku i zachęcisz je do niewielkiego wysiłku myślowego.

             

            Propozycje zabawy z dzieckiem w domu:

             

            Klocki z liczbami: 

            Aby dziecko utrwaliło sobie zapis graficzny cyfr wystarczy, że obkleisz klocki liczbami. Dziecko może budować wieże z klocków od 1 do 10 lub na odwrót. 

             

            Matematyczne sprzątanie:

            Podczas porządków w pokoju dzieka, poproś aby dzieko pogrupowało zabawki. Następnie poproś o przeliczanie zabawek w każdej grupie. 

            Dziecko ćwiczy dostrzeganie wspólnych cech przedmiotów i doskonali umiejętność liczenia. 

            Jaki to kształt?

            Pytaj dzieko o kształty przedmiotów w domu. Dzieko ćwiczy rozpoznawanie kształtów. 

             

            Zabawa w sklep

            To świetna zabawa, którą lubi każdy przedszkolak. Podczas tej zabawy dziecko ćwiczy umiejętność przeliczania pieniędzy, przeliczania przedmiotów oraz tworzenia kategorii. 

             

            Planszówki

            Wszystkie gry planszowe z wykorzystaniem kostki do gry są świeną okazją do nauki licznia oraz rozwijania logicznego myślenia. Możesz zachęcić dziecko do konstruowania własnych gier planszowych. 

             

            Matematyczna wyklejanka

            Zachęć dziecko do wykonania pracy plastycznej polegającej na przyklejaniu tyle elementów ile dziecko wyrzuciło na kostce. Może to być doklejenie oczu potworom, kropek biedronce, chmurki na niebie, pióra ptakom, gałek lodów w rożku, kwiaty na łące. 

             

            Klasy
            Zabawa, która powinna odbywać się podczas każdego wyjścia na podwórko. Dzieci uwielbiają się ruszać, a przy okazji mogą liczyć pola. 

             

            Zabawa sznurkiem

            Poproś dziecko, żeby ułożyło kształt cyfry na wydrukowanym szablonie albo obok niego. Ważne, żeby sznurek był bardzo plastyczny.

             

          • „Kto posiada kota, nie musi się obawiać samotności” – Daniel Defoe

          • Koty są różne – białe, czarne, pręgowane, rude, rasowe, krótkowłose, długowłose, dachowce. Chodzą swoimi ścieżkami. Wszystkie mruczą, łaszą się i miauczą. Łączy je jeszcze jedno – uwielbiają człowieka. Koty swoimi niezwykłymi cechami fascynują nas od wieków, od czasów faraonów. Nic dziwnego, że te niesamowite i tajemnicze stworzenia doczekały się swojego święta, które obchodzimy 17 lutego. Do obchodów kociego święta włączyli się również uczniowie naszej szkoły. Oprócz tradycyjnego świętowania w tym roku naszą placówkę odwiedzili wyjątkowi goście: wieloletnia przyjaciółka naszej biblioteki – Pani Bożena Kowalewska wraz ze swoimi niezwykłymi ,,przyjaciółmi” – kotką Krysią i kocurem Diamondem. Krysia to typowy ,,dachowiec” o czarno-białym umaszczeniu. Diamond natomiast to wzorcowy przedstawiciel kota rasy brytyjskiej. Koci goście wywołali niemałe poruszenie, wszyscy chcieli  chociaż dotknąć nowych pupili.  Mimo początkowych obaw, koty chętnie uległy pieszczotom dzieci, były również wdzięcznym obiektem do fotografowania.

            Na zajęciach w bibliotece rozmawialiśmy o naszych mruczących czworonogach, oglądaliśmy ich zdjęcia, czytaliśmy informacje oraz ciekawostki. Ciekawą kocią historię zaprezentowała nam również Pani Bożena. Uczniowie naszej szkoły w ramach konkursu wykonali prace plastyczne przedstawiające literackich kocich bohaterówe. Wszystkie  można obejrzeć na wystawie w bibliotece szkolnej.

            Zwieńczeniem obchodów Dnia Kota w naszej szkole była degustacja smakowitych kocich języczków. Pożegnanie naszych kocich przyjaciół było niezwykle wzruszające. Wszyscy byli niepocieszeni, że koty muszą już wrócić do spacerów, swoimi kocimi ścieżkami. Liczymy jednak, że to nie jedyna taka wizyta.

            Mariola Staszewska, Mariusz Kędzierski, Anna Makowiecka, Alicja Odachowska

          • Realizujemy program ,,Rosnę z matematyką"

          • eduresized_mBank_logo_fundacja_RGB(1).jpg

            Dzieci z grup wychowania przedszkolnego rozpoczęły realizację zajęć matematycznych ,,Zaprzyjaźnij się z Matematyką" w ramach programu grantowego ,,Rosnę z Matematyką", finansowanego przez mFundację. Grupy 5 i 6- latków mogą doskonalić swoje umiejętności matematyczne oraz uczyć się poprzez zabawę na zajęciach dotyczących różnych zagadnień ze świata matematyki. Jest to doskonała okazja do integracji i wspólnego rozwiązywania matematycznych problemów i nabywania kompetencji matematycznych.

          • BAL KARNAWAŁOWY W ODDZIAŁACH PRZEDSZKOLNYCH

          • 13 lutego odbył się długo wyczekiwany przez naszych przedszkolaków bal karnawałowy. Podczas tego wydarzenia dzieci mogły wcielić się w kogoś innego, przebrać się za znaną i lubianą postać bajkową i wyglądać inaczej niż zwykle. 

            Tego dnia  już od rana w przedszkolu pojawiały się kolorowe postacie. Dzieci przebrane były za  bohaterów znanych bajek, w salach przedszkolnych można było spotkać wróżki, królewny, delikatne motylki, rycerzy, strażaka, Spider-Mana, lwa, pszczółkę ,…  nie sposób zliczyć i wymienić tych wszystkich  postaci. Rozpoznać dzieci było bardzo trudno.

            Imprezę poprowadziła firma zajmująca się animacjami dla dzieci Wodzirej Band. Wielką atrakcją dla dzieci podczas balu były zabawy z balonami, liczne konkursy, taniec ze smokiem oraz wata cukrowa i malowanie buziek. Zabawy, humoru i radości było co niemiara. Na koniec odbył się słodki poczęstunek przygotowany przez rodziców. 

          • Walentynkowa „Randka z książką”

          • Najbardziej wyczekiwanym świętem, obchodzonym w lutym są Walentynki. W tym roku uznaliśmy, że będzie to doskonała okazja do świętowania z książką. Biblioteka szkolna skorzystała z okazji i ,,dostosowała” obchody tego dnia do własnych planów. Zaprosiliśmy całą społeczność szkolną do udziału w „Randce z książką”. Nasza czytelnia została przyozdobiona w walentynkowe ,,gadżety" i stała się przytulnym pokoikiem, w którym można było spędzić przerwę w miłym towarzystwie. Stoły zostały nakryte czerwonymi obrusami, w tle rozbrzmiewała relaksująca muzyka, a wokół rozłożone były książki o miłości i  przyjaźni. Wystarczyło tylko sięgnąć po jedną z nich i ,,przenieść" się w inny świat. Na każdej przerwie czytelnia ,,pękała w szwach", nie było wolnego miejsca. Każdy chciał zatopić się w czytaniu i miło spędzić czas. Odwiedzający „walentynkową czytelnię” stwierdzili, że „w tym dniu, łatwo można było zakochać się w czytaniu”.

            Mariola Staszewska, Anna Makowiecka, Mariusz Kędzierski, Alicja Odachowska

          • BAL KARNAWAŁOWY

          • Dnia 7 lutego 2024 roku w naszej szkole odbył się niezwykły Bal Karnawałowy. Zorganizowana impreza przyciągnęła uczniów klas 1-3, tworząc wyjątkową atmosferę radości i zabawy. W tym dniu sala gimnastyczna przemieniła się w krainę kolorów i barw, gdyż wszyscy uczestnicy przyszli w najbardziej kreatywnych i kolorowych strojach karnawałowych. Nie brakowało barwnych maskotek, superbohaterów, księżniczek, piratów i wielu innych postaci z wyobraźni dzieci. Podczas balu nie zabrakło różnorodnych atrakcji. Zorganizowane zostały zabawy i konkursy, w których uczestnicy mogli wykazać się pomysłowością i sprytem. Konkurs na najlepszy taniec, najciekawszy strój czy najlepszą parę dostarczył wielu emocji i śmiechu. Dekoracje i Przekąski: Sala balowa była udekorowana karnawałowymi girlandami, balonami i plakatami. Stoły uginały się od przysmaków – kolorowych cukierków, popcornu, ciastek i owoców. Atmosfera była nie tylko radosna, ale również pełna smakowitych niespodzianek. Bal Karnawałowy w Szkole Podstawowej nr 1 w Kolnie był wyjątkową okazją do integracji społeczności szkolnej, rozwijania kreatywności i dobrej zabawy. Dzieci i dorośli wspólnie spędzili czas, tworząc wspomnienia, które na pewno na długo pozostaną w sercach wszystkich uczestników. Niech ta kolorowa tradycja karnawałowa będzie kontynuowana przez wiele lat!

            Wychowawczynie klas I-III.

          • 84. rocznica pierwszej masowej deportacji obywateli polskich w głąb ZSRS

          • Kalendarium: 10 lutego 1940 r. sowieci przeprowadzili pierwszą z czterech  masowych deportacji Polaków z kresów. „W czterdziestym nas Matko na Sybir  zesłali” - Internetowy Portal Informacyjny Mieszkańców Miasta i Gminy  Busko-Zdrój

            W dniu 9 lutego 2024 r. poczet sztandarowy szkoły i uczniowie klasy 6 a pod opieką dyrektora Pana Lecha Owczarczyka i nauczyciela historii Pana Mariusza Kędzierskiego wzięli udział w miejskich obchodach 84. rocznicy pierwszej masowej deportacji obywateli polskich w głąb ZSRS. Uczniowie uczestniczyli we mszy świętej w kościele pw. św. Anny w Kolnie. Wysłuchali kazania dotyczącego brutalnej polityki okupanta sowieckiego wobec Polaków w okresie II wojny światowej. Następnie poczty sztandarowe kolneńskich szkół ustawiły się pod pomnikiem Sybiraków i oddały hołd ofiarom deportacji. Przedstawiciele władz samorządowych złożyli tam kwiaty i znicze.

            W latach 1940- 1941 służby sowieckie zorganizowały cztery masowe deportacje obywateli polskich mieszkających na obszarach zajętych po 17 września 1939 r. przez Armię Czerwoną. W sumie ze wschodnich województw II Rzeczypospolitej deportowano w tragicznych warunkach (kilkutygodniowa podróż w przepełnionych wagonach towarowych, często bez wystarczającej ilości jedzenia i picia, przy ekstremalnie niskiej lub wysokiej temperaturze, w atmosferze strachu i niepewności) około 350 tysięcy ludzi, z czego ponad 60 % stanowili Polacy. Tylko podczas pierwszej deportacji w lutym 1940 r. przymusowo wywieziono około 140 tysięcy mieszkańców Kresów Wschodnich. Umieszczano ich potem w specjalnych obozach znajdujących się w odległych regionach ZSRS- na Syberii i Dalekim Wschodzie oraz w Kazachstanie. Deportowanych zmuszano do niewolniczej pracy w kopalniach, kamieniołomach, kołchozach, przy wyrębie lasów, budowie dróg i linii kolejowych. Wyczerpująca praca w surowym klimacie, głodowe racje żywnościowe, koszmarne warunki mieszkaniowe i sanitarne, brak odpowiedniej opieki medycznej oraz brutalność funkcjonariuszy NKWD doprowadziły do śmierci kilkudziesięciu tysięcy Polaków.

             

            Fragment wspomnień Sabiny Potoczak, którą wraz z czwórką rodzeństwa i matką wywieziono w 1940 r. do sowieckiego łagru (pisownia oryginalna).

            „(…)Myśmy myśleli, że nas będą zabijać, bo mieli broń. Podjechały dwa wozy. Nic nam nie pozwolili zabrać, tylko to, co na sobie i po jednej pierzynce, bo brat był mały. Małe dzieci na wozy, wsiadać, a większe dzieci szły pieszo. Mróz był minus 35 stopni. Zawieźli nas do wagonów bydlęcych, napakowali pełen wagon, a ubole stali i poganiali. Jak cały transport załadowali, to nas wieźli. Głodne. Chłodne. Jak chcieli, to nam coś rzucili i wstawili wiadro zimnej wody. Wieźli nas sześć tygodni do wołogodzkiej obłasti.  (…) Tam były straszne łagry. Bardzo długie. Z jednej strony żerdzie i mech pokładziony i z drugiej strony też. A przez środek korytarz. I takie małe piecyki. Zimno, głodno i płacz. Lepiej, żeby nas zabili, jak my to mamy przeżyć. Pokładli my się spać. A w tych pryczach pluskwy i wszy gryzły. Na drugi dzień nas zawołali na stołówkę. Dali po małej, glinianej krynce zupy, prawie sama woda. I rozkaz, co mamy robić. Mamy się podporządkować, bo inaczej nie dostaniemy jeść. Dzieciom dali po 10 deka chleba, te, co pracowały, dostały dwadzieścia i trochę więcej tej zupy. I do roboty, do lasu. Moja najstarsza siostra miała 15 lat. Dostała siekierę i piłę. Ma robić. A my z drugą siostrą, która miała 12 lat, i ja, lat 9, a z nami starszy z braci, siedmioletni, mieliśmy palić gałęzie. Najmłodszy brat miał 5 lat. Moją Mamusię dali do kuchni, żeby myła kotły po zupie i paliła w piecu. Gliniane krynki na zupę też żeśmy myli, aby były na rano. Wstawaliśmy o godzinie pierwszej w nocy. I szliśmy z Mamusią do kuchni. Ja musiałam jej świecić taką żarówką ze świerka, bo tam światła nie było. Nacięło się wcześniej patyczków świerkowych i podpaliło. Jak się wchodziło do tej stołówki, to szczury jak koty latały. Ciągle płakałam, bo się tak ich bałam. (…) Wracali na wieczór do tych łagrów strasznych i zimnych. Palili w piecykach, przez całe noce, a dziury były w ścianach na wylot. Ubrania dali nam z worków. Na nogi łapcie z brzozy. Jak się przyszło do baraku, nogi były białe. Myśmy je rozcierali do czerwoności, boby się odmroziły.”

             

            Mariusz Kędzierski

             

          • Konkurs plastyczny

          •  

            Zbliża się Święto Patrona Naszej Szkoły. W związku z obchodami tego szczególnego dla naszej społeczności dnia biblioteka szkolna zaprasza do udziału w konkursie plastycznym pod hasłem: ,,Patron naszej szkoły- Tadeusz Kościuszko”

            Cele konkursu:

            - rozwijanie uzdolnień plastycznych;

            - promocja  działań szkolnej biblioteki;

            - rozbudzanie fantazji i wyobraźni twórczej;

            - pogłębienie informacji na temat postaci Tadeusza Kościuszki, jego działalności i głoszonych przez niego idei;

            - kształtowanie postawy patriotycznej.

            Zasady udziału

            1.W konkursie biorą udział uczniowie  z klas I - VIII.

            2. Uczestnik konkursu tworzy pracę plastyczną – portret Tadeusza Kościuszki.

            3. Formt pracy A4.

            4. Technika- dowolna.

            4. Prace należy złożyć w bibliotece do dnia 15 marca 2024 r.

            5. Komisja konkursowa będzie oceniać prace w dwóch kategoriach wiekowych: klasy I- III i IV - VIII.

            6. Laureaci konkursu (trzy pierwsze miejsca) otrzymają nagrody książkowe i dyplomy. Pozostali uczestnicy konkursu otrzymają dyplomy.

             

            Organizatorzy: Mariola Staszewska, Anna Makowiecka, Mariusz Kędzierski,

          • KONKURS WIEDZY O TADEUSZU KOŚCIUSZCE

          • OGŁOSZENIE!

             

            „KONKURS WIEDZY O TADEUSZU KOŚCIUSZCE”

            200 lat temu w Solurze zmarł Tadeusz Kościuszko | dzieje.pl - Historia  Polski

             

            Regulamin konkursu

            1. Cele konkursu:

            - popularyzacja postaci Tadeusza Kościuszki, jego działalności oraz głoszonych przez niego idei,

            - rozwijanie zainteresowań historią Polski,

            - kształtowanie postawy patriotycznej,

            - promocja czytelnictwa.

            2. Organizatorem konkursu jest biblioteka szkolna.

            3. Konkurs jest adresowany do wszystkich zainteresowanych uczniów z klas IV- VIII.

            4. Chętni uczniowie muszą zapisać się w bibliotece szkolnej do 29 lutego 2024 r.

            5. Konkurs odbędzie się 13 marca 2024 r.o godzinie 855 w czytelni.

            6. Konkurs będzie miał formę testu z pytaniami otwartymi i zamkniętymi.

            7. Laureaci konkursu (zdobywcy trzech pierwszych miejsc) otrzymają dyplomy, nagrody książkowe i cząstkową ocenę celującą z historii. Każdy uczestnik konkursu, który zdobędzie co najmniej 50% punktów otrzyma dyplom i cząstkową ocenę bardzo dobrą z historii.

            8. Informacje o wynikach konkursu zostaną umieszczone na stronie internetowej szkoły.

            9. Nagrody książkowe i dyplomy zostaną wręczone laureatom podczas akademii poświęconej Patronowi szkoły.

             

            Mariola Staszewska, Anna Makowiecka, Mariusz Kędzierski

          • Rozpoczęliśmy ferie zimowe

          • Dwutygodniowy wypoczynek przed nami. Wykorzystajmy ten wolny czas na zabawę na śniegu, relaks przy dobrej książce, czy inne ciekawe zajęcia rozwijające nasze zainteresowania. Pamiętajmy o zachowaniu bezpieczeństwa i zdrowego rozsądku podczas zabaw zimowych. Udanej przerwy w nauce!

             

          • GLORIA VICTIS- POWSTANIE STYCZNIOWE

          •  

            Liczby mówią Powstanie Styczniowe | Agencja Informacyjna

            22 stycznia 2024 r. będziemy obchodzić 161. rocznicę wybuchu powstania styczniowego. Insurekcja styczniowa była najważniejszym i najdłuższym, a jednocześnie najtragiczniejszym wydarzeniem w historii polskich zrywów niepodległościowych w XIX wieku.

            161 lat temu, tj. w nocy 22 stycznia 1863 r., kierowniczy organ tajnej niepodległościowej organizacji „Czerwonych” Komitet Centralny Narodowy przekształcił się w Tymczasowy Rząd Narodowy. Jednocześnie ogłosił on „Manifest” wzywający cały naród „bez różnicy wiary i rodu, pochodzenia i stanu” do podjęcia walki z zaborcą rosyjskim oraz dekrety zapowiadające zniesienie pańszczyzny i uwłaszczenie chłopów. W tym dniu rozpoczęły się także walki powstańcze, które trwały aż do połowy 1864 roku. Swoim zasięgiem powstanie objęło terytoria znajdujące się w zaborze rosyjskim- Królestwo Polskie oraz tzw. ziemie zabrane (Litwę, Białoruś i zachodnią Ukrainę). Powstańcy przez 15 miesięcy bohatersko walczyli z Rosjanami, którzy posiadali zdecydowaną przewagę militarną i liczebną. W trakcie powstania Polacy stoczyli z wojskami carskimi ponad 1200 bitew i potyczek, które w zdecydowanej większości zakończyły się klęską sił powstańczych. Przez oddziały powstańcze przeszło około 200 tysięcy ochotników, ale czynnych jednorazowo w polu w szczytowym okresie insurekcji (latem 1863 r.) nie było więcej niż 25- 30 tysięcy. Powstanie miało charakter wojny partyzanckiej, ponieważ walki z wojskami rosyjskimi prowadziły głównie niewielkie i słabo uzbrojone oddziały partyzanckie zwane partiami. Powstańcom brakowało broni, wyszkolenia wojskowego i doświadczonych dowódców. Podstawowym uzbrojeniem była zazwyczaj tylko myśliwska broń strzelecka, szable i kosy przekute na sztorc.

            Podczas powstania funkcjonowało „tajne państwo polskie”, na czele którego stał Rząd Narodowy. Dyktatorami powstania byli kolejno generałowie: Ludwik Mierosławski, Marian Langiewicz i Romuald Traugutt. Powstańcy dysponowali własną administracją, służbą dyplomatyczną, aprowizacyjną i medyczną, wywiadem wojskowym, pocztą, policją (żandarmerią narodową), sądami, instytucjami finansowymi oraz prasą drukowaną w konspiracyjnych drukarniach. Z władzami powstańczymi współpracowało też wielu Polaków zatrudnionych w rosyjskiej administracji. W celu pozyskania do walki chłopów władze powstańcze starały się realizować ogłoszone wcześniej dekrety o ich uwłaszczeniu. Ze strukturami tego „podziemnego” państwa polskiego były związane tysiące Polaków. To oni zaopatrywali powstańców w żywność, broń, pieniądze i środki medyczne. Do najsłynniejszych dowódców powstańczych partii należeli m.in.: Józef Hauke- Bosak, Zygmunt Sierakowski, Michał Heydenreich (Kruk), Apolinary Kurowski, Dionizy Czachowski, Zygmunt Padlewski, Edmund Taczanowski, Marian Langiewicz, Antoni Jeziorański, Konstanty Kalinowski, Walery Wróblewski, Józef Oxiński, Roman Rogiński i ksiądz Stanisław Brzóska. W oddziałach powstańczych walczyło także kilkuset cudzoziemców, m.in. Rosjan, Ukraińców, Francuzów, Włochów, Węgrów i Niemców. Powstanie miało moralne poparcie i sympatię demokratycznej opinii społeczeństw Europy Zachodniej.

            Do tłumienia powstania car Aleksander II skierował w sumie 340 tysięcy doskonale uzbrojonych i wyszkolonych żołnierzy. Rosjanie stosowali wobec Polaków politykę brutalnego terroru, czego przykładem są liczne publiczne egzekucje, masowe zsyłki na Syberię, palenie całych wsi i miasteczek, konfiskaty majątków i wprowadzenie zasady zbiorowej odpowiedzialności. Rosjanie ostatecznie rozbili wszystkie oddziały powstańcze dopiero jesienią 1864 roku. Na upadek powstania miała także wpływ obojętna postawa Francji i Wielkiej Brytanii, których rządy nie zdecydowały się na pomoc militarną dla powstańców.

            W powstaniu styczniowym zginęło około 20 tysięcy polskich patriotów. Ponad tysiąc Polaków zamordowano podczas egzekucji. Kolejnych 40 tysięcy Polaków Rosjanie zesłali na długoletnią katorgę na Syberię. W obawie przed represjami carskimi na emigrację wyjechało około 10 tysięcy ludzi. 

            Powstanie styczniowe zamknęło dramatyczny okres polskich wystąpień zbrojnych w obronie niepodległości, poczynając od powstania kościuszkowskiego. W powstaniu wzięli udział przedstawiciele różnych grup społecznych- szlachty, mieszczan, uczniów, robotników, rzemieślników, duchownych i chłopów. Trzeba jednak podkreślić, że główny ciężar walki ponownie wzięła na siebie szlachta. Chociaż powstanie uchodziło za jej ostatni zryw to jednak podczas właśnie tej insurekcji zaczął się formować się nowoczesny naród polski. Dzięki swej sile i programowi społecznemu powstanie przyczyniło się do uwłaszczenia chłopów na warunkach dużo korzystniejszych niż w pozostałych zaborach.

            Powstanie styczniowe pozostawiło także trwały ślad w literaturze i sztuce polskiej. Osnową wielu dzieł literackich, politycznych i malarskich powstałych na przełomie XIX i XX wieku była gloryfikacja lub krytyka czynu powstańczego. Najważniejsze powieści polskiego pozytywizmu-„Lalka” Bolesława Prusa i „Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej- odwołują się do cezury powstania styczniowego. Tematyka powstańcza odznaczyła się w obrazach Artura Grottgera, Aleksandra Sochaczewskiego, Maksymiliana Gierymskiego i Antoniego Piotrowskiego. Zakończone klęską powstanie zapoczątkowało w polskim życiu politycznym i społecznym narodziny nowych idei (narodowej i socjalistyczno- niepodległościowej), które ponad pół wieku później doprowadziły Polskę do wolności.

            Należy pamiętać, że struktury „tajnego państwa polskiego” istniejące w czasie tego powstania posłużyły za wzór dla twórców Polskiego Państwa Podziemnego w okresie II wojny światowej.

            Powstania styczniowego nie należy postrzegać jedynie w kategoriach wielkiej klęski i daremnie przelanej krwi tysięcy polskich patriotów. Według profesora Andrzeja Nowaka "powstanie było aktem desperacji, ale nie było szaleństwem". Poprzez ten wielki zryw narodowy Polacy po raz kolejny udowodnili światu, że nigdy nie pogodzili się z utratą niepodległości, a zachodnie mocarstwa nie powinny traktować kwestii polskiej jako tylko wewnętrznej sprawy carskiej Rosji.

            Największa bitwa powstania, pod Siemiatyczami, odbyła się w lutym 1863 r. na terenie naszego województwa podlaskiego. Mieszkańcy Ziemi Kolneńskiej, naszej „małej Ojczyzny”, również brali aktywny udział w powstaniu styczniowym. W Kolnie w 1863 r. działał szpital powstańczy pod kontrolą żandarmerii narodowej.  Do największej bitwy w naszym regionie doszło 19 września 1863 r. pod Wincentą. Podczas tej bitwy kurpiowscy powstańcy dowodzeni przez majora Władysława Brandta zdołali wyprzeć żołnierzy rosyjskich z tej wioski (zginęło około 30 żołnierzy rosyjskich). Potyczki powstańcze miały miejsce także pod Małym Płockiem, Stawiskami, Porytem i Grabowem. Okoliczni ziemianie zajmowali się kupowaniem i dostarczaniem broni dla walczących powstańców. Przykładem takiej patriotycznej postawy był Witold Kisielnicki z Korzenistego, który został aresztowany, a potem prawdopodobnie otruty przez Rosjan. Wielu mieszkańców z naszego regionu było brutalnie represjonowanych przez władze rosyjskie w trakcie lub po upadku powstania. W Łomży w grudniu 1863 r. został powieszony żandarm narodowy z Kolna Aleksander Kolniński. Za udział w powstaniu zesłano na Syberię dwóch mieszkańców naszego miasta- Stanisława Pomichowskiego i Walentego Stachelka. Wikary z Małego Płocka ks. Stanisław Bukowski za pomoc powstańcom został skazany w 1864 r. na 15 lat katorgi na Syberii. Z powodu poparcia powstania przez zakonników franciszkańskich władze zaborcze w 1864 r. zlikwidowały ich klasztor w Stawiskach.

            Warto zaznaczyć, że na cmentarzu parafialnym w Kolnie (tzw. stary cmentarz) znajduje się zachowany grób powstańca styczniowego Juliana Grygłaszewskiego, zmarłego już w niepodległej Polsce w 1928 roku. W Czerwonem przy drodze krajowej nr 63 poza zabudowaniami wsi od strony Kolna znajduje się pomnik poświęcony powstańcom z tego terenu: Kajki, Stodupa i Banacha.

             

            Mariusz Kędzierski

          • Dzień Dobrego Spania i Czytania w bibliotece

          • Od dwóch lat w naszej szkole obchodzimy Dzień Dobrego Spania, a by spełnić standardy biblioteki szkolnej dopisaliśmy „i Czytania”. W tym dniu dużo się działo. Czytelnia pękała w szwach. Nie było wolnego miejsca. Wszyscy chcieli „poleżeć” w spokoju i posłuchać ciekawej książki przy akompaniamencie melancholijnej muzyki. Na długiej przerwie czytaliśmy książkę „Kłopoty? Są koty!”.

            Treść książki była niesamowicie ciekawa. Na ulicy Kląskającej żyła banda upiornych kotów. Gruby Buras, Pręgowany Złodziejaszek, Czarny Zabijaka i Łaciata Kicia stawiali na głowie życie całego osiedla. Książka opisuje kocie życie „wypisz, wymaluj jak w naszej szkole”. Słuchaczy było wielu. Szkoda, że taki dzień zdarza się tylko raz w roku.

            Uczestnicy akcji zaspokajali swoje kulturalne gusta, ale pani z biblioteki zadbała również,  by uczniowie mogli zaspokoić swój wilczy apetyt ,,górami” popcornu.

            Pogoda za oknem również wpisała się w ten senny i piżamowy dzień w naszej szkole, …szkoda, że to tylko raz w roku.

            Mariola Staszewska, Alicja Odachowska,Mariusz Kędzierski

          • Dzień Dobrego Spania i Dzień Popcornu

          • Dzisiejszy dzień świętowaliśmy pod hasłem „Sen jest niezbędny dla zdrowia”. Podobnie jak prawidłowe odżywianie i ćwiczenia, sen jest zachowaniem, które jest podstawą fizycznego, psychicznego i społecznego dobrostanu. Dzień Dobrego Spania to wydarzenie, które buduje więzi i podnosi świadomość zdrowotną w zakresie snu wśród naszej społeczności szkolnej.

            Uczniowie jak i nauczyciele tego dnia przyszli do szkoły w piżamach, szlafrokach z poduszką i kocykiem. Mogliśmy się zrelaksować słuchając muzyki lub oglądając bajki podczas których jedliśmy popcorn.

            To był bardzo miły dzień!

            Pedagog szkolny Anna Zalewska

          • Bezpieczne ferie

          • Ferie zimowe to dla dzieci i młodzieży wymarzony czas zabaw na śniegu i lodzie. Aby jednak przebiegły one szczęśliwie i wszyscy wypoczęci wrócili do swych domów, należy pamiętać o podstawowych zasadach bezpieczeństwa, obowiązujących tak podczas zorganizowanych wyjazdów zimowych, jak i spędzania tego czasu w miejscu zamieszkania.

            W dniu 18.01.2024 r. przedstawiciele Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Kolnie- pani Sylwia Pisiak i pani Izabela Sobocińska, Państwowej Straży Pożarnej w Kolnie - strażacy pełniący służbę w dniu dzisiejszym oraz Komendy Powiatowej Policji w Kolnie- pani Anna Masłowska przeprowadzili prelekcję dla klas IV-VIII dotyczącą bezpieczeństwa podczas ferii.  Uczyliśmy się udzielania pierwszej pomocy, a dzięki specjalnym okularom i elektronicznego sprzętu poznaliśmy negatywne skutki używania środków psychoaktywnych. Była to bardzo cenna lekcja.

            Dziękujemy wyżej wymienionym instytucjom, a naszym uczniom życzymy bezpiecznych i radosnych ferii!

            Pedagog szkolny Anna Zalewska